Kütahyanın pınarları loy loy loy!

Her şey anlık gelişti.Kütahyaya Zeynep in yanına gittim.
Terminalden karşıladı,evlerine götürdü.
Dört kız kalıyorlar.Hepsi de şeker gibi vallahi,bize yemekler hazırlamışlarr ve sarma sarmışlar.
Ya yok böyle bir sarma.Üç gün kaldım sabah akşam yedik yinede bitmedi.Hiç böylesini görmemiştim.
Çok bunalmıştım buradan.Kaçmam gerekiyordu.İnsanın "geliyorum" deyip de kabul gördüğü yerler ne de az!Ben bunlardan birine sahibim,böyle bir arkadaşa sahibim.Gittiğim yerde de sevildiğimi bolca hissettiren güzel insanların arasındaydım.Keyifli,bol kahkahalı,şarkılı türkülü bir masada yemek yedim.
Zeynepin çok güzel sesi olan bir arkadaşı var.O söyledi bizim gözlerimiz doluverdi...


Kütahya kalesine çıktık.Çok güzel uzun bir yoldan yürüdük.Manzarası şahaneydi,çok güzel fotoğraflar çekindik,dönüşte de tanımadığımız bir adam bir kadın bizi yolun başına kadar bıraktı.


Gezdirdiler,yedirdiler,eğlendik mutlu olduk çok.Ne güzel bir ortam ne güzel insanlar.

Çok teşekkür ediyorum yine yeniden...Uzun zamandır bu kadar gülmemiştim.