Sen bize ne yaptın?

Daha önceki yazılarımdan birinde anlatmıştım:Ben Sezen Aksu'yla tanıştığımda henüz 14tüm.
Liseye başlayacaktım ve ne olup biteceği hakkında bir fikrim yoktu.
İnsan bilmediği şeylerden korkarmış.Düşünüp duruyordum.
Tam o anda,"Masum Değiliz" çaldı ve hayatım değişti.
Sezen'in sesi,kalbime değdi...

Kütahya'ya Zeynep'in yanına giderken,İzmir'e Tuğçe'nin yanına giderken,metroya binerken,canım sıkkınken,aşıkken,değilken,kızlarla derin muhabbetler yaparken,neşeli ortamlarda fasıl yaparken,canım felsefi ve beni pat diye yakalayabilecek şeyler duymak isterken,duygularıma tam bir tercüman ararken...
Hep elim onun şarkılarına gitti.
Aradığım her şeyin karşılığını onda buldum.

Geçen gün,Saba Tümer'in programındaydı,pür dikkat izledim.
Kadın ruhani boyutta yaşıyor,kalbimizden yakalıyor.

Twitter'a da yazdım:Yüzyılın ünlü düşünürleri bence Sabahattin Ali ve Sezen Aksu.İç sesime,zekama,ruhuma işleyen yalnızca ikisinin söyledikleri.

O olmasa garantiyetle boku yemiştik!Bu kadar da açık söylüyorum.Çünkü benim için,"Bir büyüğe danışmalı" olayı ona bağlanıyor.

"Git" şarkısıyla öldürüyor,"Seni Kimler Aldı"yla iç çektiriyor,"Kutlama"yla adımlarımı hızlandırıyor,"El Gibi"yle gözleri daldırıyor,"Gitmem Daha"yla ümit vaad ediyor.

Keşke müridi falan olsaydım diyorum.Ömür boyu çalışmazdım.Çamaşırını,bulaşığını yıkamaya razıyım.
O yeter ki söylesin,oynasın,çalsın.
Onun sesi kıyamet kopasıncaya kadar çınlasın dursun.
Hiç susmasın.