Mutlu mesut,"Ablanız Hacettepe X bölümünü kazandı"-"Ay yaşasın kızım tıp fakültesine girdi"-"Bugünden itibaren Hedele Hödölö üniversitesi Y bölümü öğrencisiyim" yazıyolar facebookta.
Çok normal.Beş sene önce o gün,heyecandan neredeyse uyuyamamıştım.Sabah erkenden kalkıp,bilgisayarın başına oturup "Ay ben bakamiycam,anne sen bakıver" demiş,geç açılmasını beklediğim sayfa çat diye açılıp da istediğim bölümü kazandığımı görünce çığlık çığlığa birbirimize sarılmış ve komşuları uyandırıp "Kazandınız galiba,sesinize kalktım" dedirtmiştik.
"Nasıl geçicek acaba?" derken baktım da beş sene geçip gitmiş,kendimi İngiltere'nin güzel bir okulunda Business&Management okurken bulmuşum falan.
Hayat insanı sürükleyip duruyor.
Tabi bazı pişmanlıklar da duyuyorsun,en azından ben kendi adıma duydum.İngiltere'ye gitme isteğim okulun son 2 senesine denk geldi,hep aklımdaydı ama erteleyip durdum aslında tembelliğimden ama gelgelelim o son iki yıl acayip istedim,çok uğraştım.Fakat artık değiştiremeyeceğim bir şey vardı:Not ortalamam. 2.5 ile mezun oldum,o zamanlar aslında MBA yapmak isteyebileceğim ihtimalini düşünseydim daha çok kasabilirdim.Sallamadım ve artık çok geç hahaha:)
Meselenin özü doğru karar vermekte aslında ve de zamanında.Ne istediğini bilmek ve bence bunun için 18 küçük bi yaş.Fikirler sürekli değişebilen şeyler nihayetinde.Mesela şimdiki aklım olsa gazetecilik okurdum ya da endüstri mühendisliği(Ki babam bir mühendis bey olarak kesinlikle okuyabileceğimi söyledi).Bölümümü seviyorum ama daha farklı da olabilirdi,neden olmasın dimi yani?
Neyse geçelim bunları,mutluyum ben.Çok şükür geçti gitti.
Şimdi sıra yeni nesilde.
Yapıcağım ilk iş,sınav biter bitmez ve sonuçlar açıklanır açıklanmaz arayıp "Naptın,merak ettim" diyen herkesin evladının durumunu sormak nihahaha yaşasın kötülük.Ne hissettim anlasınlar anasını satayım,bekara karı boşamak kolaydı ve tuzları da baya bi kuruydu.Girin o cendereye,şimdi sıra sizde bebeğim!
Sevgili gençler,üniversiteye başlarken türlü türlü hayal kuruyosunuz biliyorum.Çok da İpek Ongun kitabı okudunuz biliyorum.Fakat baştan söylemeliyim:ACI GERÇEK 1=HAYAL ETTİĞİNİZ ŞEYLERİ BULAMAYACAKSINIZ.Felaket tellalı değilim tabiki ama o dershanelerde sizlere gösterilen,çimlerde gitarıyla "Akdeniz Akşamları"nı çalan tipler falan aslında yok!Hepsi birer hayal ürünü.Heleki bölümünüz tıp ya da mühendislik gibi ekstra efor isteyenlerdense unutun gitsin anam!Her üniversitelinin bildiği "Sıçtın Mavisi"ni görene kadar çalışmak boynunuzun borcu artık,nerde kaldı çayırı çimeni.
ACI GERÇEK 2="CANIM NABER?SENDE NOTLAR VAR MI?" Her üniversitelinin hayatında bu tiplerden olur.Sadece iki sınav arasında görürsünüz,belki 343874834 senedir yakınsınız gibi konuşur,sınavdan sonra hop abra kadabra!Uzak durmalı,ateşle yaklaşmamalı.
ACI GERÇEK 3=DERSLERDEN KALMAK KÖTÜ BİR ŞEY DEĞİLDİR Anne babanız duyduğunda ağlama krizine girer sanmayın.Otomasyonda FF i görünce içinize kurt düşmesin,her yanınızı ter basmasın."Fevkaladenin Fevkinde almışım" diye geçiştirin,sıfır bile alsanız "Muhteşem çalışmışım,hoca paha biçememiş" diye espriye vurun.Çok da ciddiye almayın,çok sıkılırsınız.
ACI GERÇEK 4=ŞENLİKLERE HER ZAMAN İSTEDİĞİNİZ ŞARKICILAR GELMEZ,SIZLANMAYIN Daha güzel aktiviteleri bile oluyo,kaçırmayın.Kokoreç yemeden yurda dönmeyin.
ACI GERÇEK 5=HOLLYWOOD FİLMLERİNE KANMAYIN O filmlerde gösterilen profesörler gibi cool ve de havalı profesörler beklemeyin,hele ki şöyle bi replik:"Evet Jayne sen ne düşünüyorsun?"-"Sen hiçbir şey bilmiyorsun tamam mı lanet olası profesör!"(Sınıfı terk eder).Ordaki profesör gülerek,"Evet nerde kalmıştık?" der.Halbuki durum bizde böyle mi?
"Sen ne düşünüyosun kızım?"
"Sen hiçbir şey bilmiyorsun tamam mı lanet olası profesör!"
"Numaran kaç senin?"
"34567"
"Seneye yine aynı saatte ve aynı derste buluşmak üzere."
Olay bu.Beklentiyi yüksek tutmayın.
ACI GERÇEK 6=ÖĞRENCİ İŞLERİNE GİDERKEN SABIRLI OLUN Hepsi suratsız,hepsi nedamet olur.İşinizi yapacak bi insan evladı bulsanız çay ısmarlarsınız ama olmaz.Okul size pek yardımcı olmaz yani.Sakin olun,gerektiği zaman da cevabını verin(ah bikere başıma geldiiiii,ne söylendiydim kıza) altta kalmayın.
Naçizane fikir beyan ettim neden ettim bilmem ama amacım sizi üzmek değil sadece hayal kırıklıklarını azaltabilmek.
Ha ama bak tersi olursa her şey muhteşem olur.
Başarılar diliyorum canlar:)
aynen katiliyorum 18 yas kariyer secimi icin coook kucuk bir yas tabi EU ulkelerindeki gibi cocukluktan itibaren kabiliyetine gore yonlendirmediysen ;) katildigim diger sey ise evet kardesim mühendislik okuyacaksan unut cayiri cimi kop koplari anam! kicindan soluya soluya o teoremleri ezberlicen, projelerden basin kalkmicak, isletmeci ya da psikoloi bolumu arkadaslarin cimlerde yuvarlanirken sen, muhendis adayi kardesim, sen lab larda belin cikincaya kadar deney yapican yetmicek onun ayri ayri 543467 tane raporunu yazican.. vs vs... simdi buradan cikarilacak ders " YOK! Git ne halin varsa gor " oluyor ki ne desen bostur bu genc kardeslerimize, yasayip gorecekler :) Ozlem
YanıtlaSilİnşallah haklarında hayırlısı olur,önemli olan kararı verdikten ve okulu bitirdikten sonra kalacakları araf.Okulun bittiği gün her şekilde aydınlanıp pırıl pırıl oluyor insan:Öğrenci desen değilim,iş sahibi desen hiç değilim.Yeni arayışlara giricekler,o yüzden ne yapılcaksa üniversitede yapılmalı:)
YanıtlaSil