Her an her saniye aklımda,kalbimde.Her dakika twitterdan takipteyim,aileme anlatıyorum,yürüyüşlere katılıyoruz.Bazıları ise bunu tamamen bir "ağaç meselesi" sanarak fena halde yanılıyorlar ama farkında değiller.Bir doluşun son noktası,çığlık ya da diriliş.Güzel ülkemin aklı ve mizahı bol,gönlü geniş,herkese kucak açan mücevher kadar değerli insanları elele verdi,muhteşem bir direnişe geçtiler.Onlardan biri olduğum için çok mutluyum.Hükümete çok kızıyorum,olanı biteni biliyorum ve ilerde çocuklarıma da anlatacağım.31 mayısın harika bir tarih olduğunu hatırlatacağım onlara;"Sadece iyi insan olun,herkese saygı duyun ve Atatürk'ü unutmayın" da vereceğim tek nasihat olacak.Anlasalar yeter.
Bu aralar hem beynimin her dakika gezi parkında olması,hem de inanılmaz uğraştıran ve beni son derece sükut-u hayale uğratan vize başvurum sayesinde-kabul edilmediğinden değil türlü türlü nane çıkardıklarından- inanılmaz asosyal biri oldum çıktım.Her yıl bir zaman diliminde mutlaka asosyal olurum.Şaka gibi ama öyle;ruh halim bir yıl içinde bir dönem aşırı sakin,bir dönem inanılmaz sinirli ve gergin ve bir dönem de mutlaka ama mutlaka asosyal olur;değişmeyen şey ise hep gülüyor olmam.Allah eksikliğini göstermesin:)
Bu "asosyallik" içinde her gün yaptığım rutin şeyler var.Mesela sürekli haberleri takip ediyorum,dış basına bakıyorum,kendimi evin bu koltuğundan o koltuğuna atıyorum,ingilizce çalışmaktan sıkılınca banyo yapıyorum,sürekli meyve yiyorum,akşam 7 buçuktan sonra-istisnai şekilde bazı akşamlar en geç 8-9 u bulsa da- bişi yemiyorum hatta bunu İngiltere'de alışkanlık haline getirdiğimi söyleyebilirim.Ola ki yersem zaten midem ağrıyor.Ha bu arada 50 kilo oldum ben:)Geçen sene bu zamanlar 60 kiloydum,bir senede on kilo vererek tam bir azim örneği oldum.Ahan da fotoğrafım!
Öyle yani.Bu yazıyı da uzun zamandır bişi yazmadım diye yazayım dedim.Hem Gezi Parkını da az da olsa anlatmış oldum,içim ferahladı.
Güzel günler göreceğiz inşallah...
Hoşçakalınız:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder