Çok kilo aldım.Çok yiyorum.Tutamıyorum kendimi.
Tatlının da dibine vurdum.Tolga abideki tüm M-Joy fındıklı stokları tükendi.
Draje yettiremiyolar bana.
Sınav üstü diye de değil.Aylardır bu haldeyim.Dün mesela çalışırken,İpek geldi defterin üstüne kocaman bir paket attı."Sana aldım" dedi utanmaz arlanmaz mendebur.
Bir paket çikolata kaplı fındıklı draje!Yani en sevdiğim."Oooo süpersin" dedim ve tahminimce beş dakika içinde hepsi bitti.Sonra da bi güzel söylendim:"Ya neden alıyosun bunu yaaa" diye.
Eceden diyet listesi alınca ilk yaptığım şey,koşa koşa gidip buzdolabına asmak oldu.Mesela normalde bugün başlayacaktım,kalktım ne zaman olduğunu bilmediğim ileri bir tarihe attım.
Şimdi spor da yapmadığım için vücut hantallaştı,bende de bi nefes alma zorluğu başladı.
Bunu aşabilmem için bir "gözetmen kontrolünde" çalışmam gerekiyor.Sanırım şuralarda biryerde annemin gittiği bir diyetisyen vardı,en yakın zamanda ona başvuracağım.
Ama o zaman da şöyle bir problem baş gösteriyor:Aç olduğum için hep yemek saatinin gelmesini bekliyorum.Gözüm saatte.Konsantrasyon becerimi yitiriyorum.Aklım çalışmıyor-zaten kuş kadar olan aklım.Sinir hali baş gösteriyor.Alışveriş yapamıyorum.Arkadaşım karşımda döner yerken tavuklu salata yemek çok koyuyor,sessiz sessiz ağlıyorum,salataya gözyaşlarımı katık ediyorum,bu sefer arkadaşım kalkıp peçete arıyor falan.
Zor hocam zor.Çok kilo aldım ama beee.Olmaz böyle,hemen diyete başlıyorum.
BEN LİSEDEYKEN 48 KİLOYDUM NE ARA BU HALE GELDİM LAN? (Bu hale derken şu aşağıdaki abla gibi olmadım ha yanlış anlamayın:) )
Fakat gelgelelim sonumun böyle olacağına hiç şüphe yok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder