Dün gece Ayçanın doğum gününü kutladık.
Arap Şükrüdeydi.
Bursanın en gözde mekanıdır Arap Şükrü.İstanbulun Nevizadesidir.Sokağında yürürken yere bakarsanız,Zeki Müren,Ahmet Hamdi Tanpınar gibi ünlü yazar ve sanatçıların ismini görürsünüz.Bambaşka bir mekandır,gönlümüzde yeri ayrıdır fakat ben düne kadar hep gitmek istemiş ama gidememiştim.Sadece lise biterken okulumuza gelip çalmışlardı müzisyenleri ve tüm ramo bilen kızlar tek sıra olup oynamış,erkekler alkış tutmuştu.
Dün kalabalık bir arkadaş grubuyla gittik.Gördüm ki inanılmaz bir enerjisi var bu güzel sokağın.Herkes kendi telinden çalıyor,içen içiyor ama herkes klarnete-kemana eşlik ediyor.
Hiç gitmek istemedim,gerçi gece 01:00e kadar oradaydık.
Müdavimi olmak istiyorum.Ben birini oraya yolladığımda "Hazal mı?Tanıyorum tabi buyrun efendim masanız hazır" desinler istiyorum.
Çaldıkları tüm türk sanat müziği eserlerini tekrar tekrar dinlemek istiyorum.
Ve neyseki,yıllardır Ayçayla en büyük hayallerimizden biri olan,doğum günümüzü Arap Şükrüde kutlamayı gerçekleştirmiş olduk.
Günlerdir kutlamadığımız için kudursa da ve bundan haberimiz olsa da "Kapak edicem ona,yediricem o lafları" dedik ve mutluluktan ağlattık!
Nihahahahaha yaşasın kötülük!
Kitaba özellikle.Tuvalete gittim geldim bir baktım,herkese sarılıp ağlıyo!"Noluyo la?" dedim kaş göz ettim.Meğer kitaptaki mektuplara ağlıyomuş.
Dedim biz ne zaman unuttuk ki senin doğum gününü bacito?Söyle bana yani.
Ama bu hakikaten çok güzel bi hediye oldu.
Canım arkadaşlarıma buradan bir kere daha teşekkür ediyorum...
Dilerim Allah bizi hiç ayırmasın.
Her zaman birlikte olalım,yine böyle bol takılmacalı,kahkahalı,"İstanbul Sokakları"-"Huysuz ve Tatlı Kadın"lı,ağlamalı,coşmalı.
İyiki var.
İyiki hayatıma neşe.
Onu çok seviyorum.
Sevimli surat seni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder