nefes bile almadan

Başlığım tam oldu bak :"Nefes bile almadan"
Çünkü hakkaten nefes almakta zorlanıyorum.Bir grip belası başımda,hatta bu yazıyı yazarken bile yorganın altındayım,elimde mendille bfjdhfjdhbfjd diye burnumu siliyorum.
Sümüklünün teki oldum.
Dışarı çıkmak istiyorum.Halletmem gereken işler var fakat bu hastalık elimi kolumu bağladığı için evdeyim.Ve bundan nefret ediyorum.
Yemek yemek istemiyorum.En yenmesi gereken dönem oysaki ama öff diyorum,ilgilenmiyorum.
Hep ama hep suya atılan asprinler,vitaminler,ıhlamurlarla yaşıyorum ama çok kötü hatta berbat tatları.Dün vitamini içmedim mesela sıkıntı bastı.
Benim gibi çabuk sıkılan bir insana yapılmamalıydı bu!
Eyüp'e dün dedim ki:"Çok dua ettin dimi gülme gülmeee diye,al sana işte hiç halim yok gülemiyorum.Duan tuttu"
"Yok yok yavrum benim yanımdayken hep gül,neşe kaynağısın" dedi.
Dediğiyle yaptığı tutsa gam yemem falan.
Fakat bu gribin tek güzel tarafı,İpek'in sabah kahvaltımı tepsiyle yatağıma getirmesiydi.Nazlı da değilimdir oysa ama acayip mutlu oldum.Canım kardeşim canım kardeşim.

Bir süre daha böyle gidicek bu a dostlar.
Fenalardayım.