Ayça bana "Lan bok!Neden bana yazı yazmadın?" demeye getirdi.
Çok ağrıma gitti hahahahah:D Dedim dur,hemen patlatayım bi tane.
Ayçayla tanıştığımızda 15 yaşındaydık efendim.Lisenin ilk yılı malum,19 mayıs törenlerine seçildik.Kader ağlarını ördü.
Aylarca süren çalışmalar yaptık.Sonunda elimize sarı çemberler verdiler ki onlara da alışalım diye.
Bir gün çalışma sonunda otobüsten inip eve yürümeye başladım ama çok kötüyüm;gözler kan çanağı,bayılabilirim her an,gayet de ciddi yürüyorum daha önce anlattığım üzere.
Birden "Bakar mısın?" diye bir ses duydum.Baktım.Kim dersiniz?Yesss Ayça!
"Efendim?"
"Sen de X de oturuyosun galiba,beraber yürüyelim mi?"
Öfff aldık başımıza belayı dedim içimden.Kabul ettim mecburen.
Yol boyu bana,yani hiç tanımadığı bir kıza,tüm hayatını anlatıcak kadar sıcakkanlıydı.Bense ona öküz gibi davranıyordum.
Bana evini gösterdi tüm "başka zaman bakarım" deyişlerime rağmen.Sonra evimi göstermemi istedi."Aaaaa ne güzel çok yakınız,gider geliriz" dedi."ALLAH KORUSUN" dedim içimden.Çekilir dert gibi değildi.:)
Okulda da peşimi bırakmadı.İlla bana logaritma anlat diye yakama yapıştı,evimize geldi.
O merdivenleri çıkışını unutamam.Nasıl çekingen,nasıl yabaniiiiiii:):) Meyve suyu ve pasta ikram etmiştim.
O günden bugüne hala arkadaşımdır kendisi...
19 Mayıs için stadyumda mini eteklerle çalıştığımızda arkamda durduğunu fark etmemiştim."AAAA NE GÜZEL BACAKLARIN VAR HAZAL!" dediği an zınk diye arkamı dönüp "Ben mi?" diye kekeledim.Utandım lan manyak herkesin içinde ne diye bağırırsın?
İşin güzel yanı,arkadaşlığımızın 8.yılı içine girmeye hazırlandığımız şu günlerde bile hala uluorta "Hacı çok güzel bacakların var be!" diyebiliyor.Fakat bu sefer kekelemeden "Lan bok ne bağırıyosun bi sus" diye tepki verebiliyorum...:)
Ben Ayçadan ilk görüşte ne kadar hoşlanmadıysam,o da benim o soğuk
halime bir o kadar bayılmış olmalı ki peşimi bırakmadı.Çok iyi dost olduk,hatta dosttan da ötedir benim için.Dünyanın en verici,en içten insanlarından biridir.Benim ara sıra tutan soğukluğum ona hiç uğramaz.Herkese sıcak,herkese neşelidir.Ailecek tanışır,gider geliriz.Az yemeklerini yemedik annesinin,ah canım Gülaycımm beniimmmm!
Demem o ki,o suratsız tavırlarla konuştuğum bu kızı çok seviyorum.Canımdır ciğerimdir benim.Dilerim Allah bizi hiç ayırmasın sevimli surat.Senin yerin hep ayrı gönlümde.
Seni çok seviyorum.
Çok ağrıma gitti hahahahah:D Dedim dur,hemen patlatayım bi tane.
Ayçayla tanıştığımızda 15 yaşındaydık efendim.Lisenin ilk yılı malum,19 mayıs törenlerine seçildik.Kader ağlarını ördü.
Aylarca süren çalışmalar yaptık.Sonunda elimize sarı çemberler verdiler ki onlara da alışalım diye.
Bir gün çalışma sonunda otobüsten inip eve yürümeye başladım ama çok kötüyüm;gözler kan çanağı,bayılabilirim her an,gayet de ciddi yürüyorum daha önce anlattığım üzere.
Birden "Bakar mısın?" diye bir ses duydum.Baktım.Kim dersiniz?Yesss Ayça!
"Efendim?"
"Sen de X de oturuyosun galiba,beraber yürüyelim mi?"
Öfff aldık başımıza belayı dedim içimden.Kabul ettim mecburen.
Yol boyu bana,yani hiç tanımadığı bir kıza,tüm hayatını anlatıcak kadar sıcakkanlıydı.Bense ona öküz gibi davranıyordum.
Bana evini gösterdi tüm "başka zaman bakarım" deyişlerime rağmen.Sonra evimi göstermemi istedi."Aaaaa ne güzel çok yakınız,gider geliriz" dedi."ALLAH KORUSUN" dedim içimden.Çekilir dert gibi değildi.:)
Okulda da peşimi bırakmadı.İlla bana logaritma anlat diye yakama yapıştı,evimize geldi.
O merdivenleri çıkışını unutamam.Nasıl çekingen,nasıl yabaniiiiiii:):) Meyve suyu ve pasta ikram etmiştim.
O günden bugüne hala arkadaşımdır kendisi...
19 Mayıs için stadyumda mini eteklerle çalıştığımızda arkamda durduğunu fark etmemiştim."AAAA NE GÜZEL BACAKLARIN VAR HAZAL!" dediği an zınk diye arkamı dönüp "Ben mi?" diye kekeledim.Utandım lan manyak herkesin içinde ne diye bağırırsın?
İşin güzel yanı,arkadaşlığımızın 8.yılı içine girmeye hazırlandığımız şu günlerde bile hala uluorta "Hacı çok güzel bacakların var be!" diyebiliyor.Fakat bu sefer kekelemeden "Lan bok ne bağırıyosun bi sus" diye tepki verebiliyorum...:)
Ben Ayçadan ilk görüşte ne kadar hoşlanmadıysam,o da benim o soğuk
halime bir o kadar bayılmış olmalı ki peşimi bırakmadı.Çok iyi dost olduk,hatta dosttan da ötedir benim için.Dünyanın en verici,en içten insanlarından biridir.Benim ara sıra tutan soğukluğum ona hiç uğramaz.Herkese sıcak,herkese neşelidir.Ailecek tanışır,gider geliriz.Az yemeklerini yemedik annesinin,ah canım Gülaycımm beniimmmm!Demem o ki,o suratsız tavırlarla konuştuğum bu kızı çok seviyorum.Canımdır ciğerimdir benim.Dilerim Allah bizi hiç ayırmasın sevimli surat.Senin yerin hep ayrı gönlümde.
Seni çok seviyorum.
bence dostluğunuzdan öte, bu sıcakta mont/kaban giyebilmeniz takdiri hakediyor :)
YanıtlaSilhahahahaha valla hiç dikkat etmemişim:)çok güldüm şu an.ama en güzel fotoğraflarımızdan biri diye onu koydum bloga,adam gibi bi yaz fotomuz yok malesef:):)
YanıtlaSilHazal Hanım pek şeker çıkmışsınız fotoda :)
YanıtlaSilhahahaha çok teşekkür ederim teveccühünüz:)
YanıtlaSil