Hayatım "slow motion" ilerledi.Kumla'daydım.Keyifliydim.Güzeldim.
"Eylülde tatile gidip de fotoğraf atmazsam...Anam avradım olsun" demiştim.İşte o gün geldi,yaşasın kötülük nihaha!
Cumartesi günü Kumla'ya gittim,akşam 6da denize girdim.İnanılmazdı;yer gök mavi,denizin dibi görünüyor.İçimden belki binlerce kez şükrettim.
Ertesi gün de bizim herkes tarafından bilinmeyen "Survivor adası" na gittik.Geçen yaz da bahsetmiştim oradan.Şans eseri bulduğumuz bildiğiniz bir "ada".O kadar özlemişim ki salak salak çığlık falan attım.Annem "Hazal sesinin ayarı yok" diye bağırdı.Ama kendisine taa diplerden deniz yıldızı çıkarınca ipleri gevşedi:)
İnanılmaz güzel bir yer.Dalıp dalıp çık,patates salatası ye.
Pazartesiden bugüne kadar da anneannemle beraber kaldım,annemler gidince.Hayat yavaş aktı,sudoku çözüp gazete okudum bol bol,iyi ki kağıt var.Hatta artık beşli "Samurai Sudoku" na falan geçtim.
Böyle yani.Bol huzurlu bir tatil oldu.
Taa ki düne kadar.
Onu da bi ara anlatıcam ama Allah inancımın olması güzel.
Biliyordum:O bir kapıyı kapar,diğerini açar...
Zeyneple en sevdiğimiz aktivite.."Jakuzi gibi oluyo"
Bendeniz-Zeynep-İpek
Adamızdan genel bir görünüm:)
Annem için denizden çaldığım deniz yıldızı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder