oh be!

Üç gündür büyük bir cafe-restorantda (evet öyle oluyo galiba) çalışıyorum.
Bu işi bana sevgili arkadaşım Ayça buldu.Kumla'dan dönerken,otobüste kara kara bulmam gereken işi düşünüyordum.Kariyer nete ve bir iki yere şahsen başvuru yapmak istiyordum.
Tam bunları düşünürken telefonum çaldı.Arayan Ayça'ydı.
Açar açmaz "Sana bir iş buldum" dedi.Adını söyleyince "Oh çok iyi" dedim,çünkü asla abuk tiplerin gitmediği güzel bir yer.Hatta hepimiz biliyoruz,gidiyoruz.Kızlarla da çok sık gidiyoruz.
Çalışacağım yer de çok işlek bir caddedeydi.
Görüşmek için gittim,şartları ve maaşı konuştuk.Derslere bir etkisi olmayacak şekilde düzenledik.
İtiraf ediyorum,işe gitmeden birgün önce midem o kadar çok ağrıdı ki,uyuyamadım stresten.Geçen çalıştığım yerde böyle olmadım hiç ama burda koca koca makineler,alınması gereken siparişler,yapılması gereken içecekler vardı.
Sabah kalkınca hemen istifra ettim.Bu kadar takılmamam konusunda kendimi teskin etmeye çalıştımsa da olmadı.
Fakat çalışmaya başlayınca hiç de korktuğum gibi olmadı.
Öncelikle söylemek isterim:Çalışan tek kız benim.Böyle olunca da "maskot" olmanın tadını çıkarıyorum.
İkinci olarak:Dünyaya bir daha gelsem sadece erkeklerle çalışırım.Ne bir hırs ne fesatlık ne de yarış...Sadece komedi var.Çok gülüyorum,onlar da yardımcı oluyorlar sağolsunlar.
Üç:Menüdeki her şeyi yiyip içmek serbest!Oha işte bu süper.Hani alsam bişi derler mi derdi yok.Patron da bizzat "ye iç abicim çekinme" dedi,sorun yok yani.Ama kilo veriyorum koşturmaktan...

Gelelim benim durumuma...
İşi hızlı kaptım,yanında çalıştığım Serkan abiye sordum "Benden memnun musun?Var mı bir problemin?"
Dedi ki "Çok çalışkansın,zehir gibi"...Heee o zaman tamam.Her gün bir içecek ve yemek öğrenmeye çalışıyorum.Korktuğum tüm alet edevatı kullanıyorum.
Allaha çok şükür yaaa...Gönlüme göre bir işim var.
Önce Allah'a sonra Ayça'ya çokça teşekkürüm var.