23 Eki 2011

baharı beklerken

Ne kadar kötü bir haftaydı yarabbim!
İçim nasıl yandı,kendimi ne kadar kötü hissettim anlatamam size.
26 şehit.Anne babalarının geçirdiği sinir krizleri...
Serdar'a veda...
Kaddafi'nin içler acısı sonu...

İnsanoğlu şiddete ne kadar da meyilli farkında mısınız?Sinirini,öfkesini hemen, nasıl da kıyıya vuran dalgalar gibi çıkarıyor ortaya...
İnsanoğlu ölümden ne kadar çok korkuyor.Öleceğini anlayan birinin yüzünde bu korku nasıl da hemen gözlenebiliyor,çok şaşırıyorum.Gerçekten de cennete gideceğine bile emin olsa bunun ölmeden olmasını istiyor insan.Garip mahluklarız.
İnsanoğlu nasıl da dayanıyor acılara...Dayanıcak.Önce kötü haberlerde nefes alamayacak ya,sonra yavaş yavaş kapanıcak yara ama tamamen değil.İnce ince kanayacak bir yerden,bir şekilde hortlayacak.
Çok sevdiğim bir rivayet vardır,gerçek de olabilir bilmiyorum:Allah insana verdiği derdi dağa taşa vermiş de onlar kabul etmemiş.Allah kuluna dert veriyosa sabrını da verir.
Panzehirsiz zehir olur mu hiç?
Bir ingiliz atasözü der ki:"Hayat her şeyin tersini görebilecek kadar uzundur"
Ceza varsa çekilmesi gereken,çekilmeli.Kapanacak hesaplar kapanmalı...
Dilerim bu kasvetli bu soğuk havalar geçsin,bahar gelsin herkese.
Her şeye...

1 yorum:

  1. Çok haklısın. İnsanoğlu şiddete ve sinire meyilli. Özellikle şu zamanlarda. Ve sanırım biz Allah'ın verdiği bu derdi taşıyamıyoruz. Ya da onun yanında verdiği sabrı kullanmayı bilmiyoruz. Durum bunu gösteriyor.

    YanıtlaSil