sabah bir uyandım,sevgilim olmuş...

Hepsi rüya gibi.Anlatması,tarifi zor.
Hayatımdaki öncelikleri,başımabuyrukluğumu bir kereliğine bir tarafa ittim.
Hayatımda ikinci kez olmak üzere kalbimi dinledim.
Sabah bir uyandım ki sevgilim var artık...

Onu dinlerken soruyorum kendime:"Kimi kınamadım,kime özendim acaba?" diye.Hep mi istediğim olur?Bir insan bir insana bu kadar mı karbon kopya olur?
Nasıl anlatsam bilmiyorum ki...
Sevgisine bu kadar sahip çıkan,beni üzmemek için kelimelerini bu kadar dikkatli seçen,rahatsız olmayayım diye en çok istediği şeyden:gözlerime bakmaktan vazgeçen O'nu bulmayı hak edecek ne yaptım diye kendime soruyorum...
Resmime bakmadan uyumayan,konuşurken daima saçlarıma bakan,"Seni görünce daha iyi oluyorum,görmeyince özlüyorum" diyen bu harika adamı hak ediyor muyum diye düşünüp duruyorum...
Her şey güzel olsun;insana,gururuna,sevgisine layık olsun istiyorum.
En büyük temennim bu.
Ben galiba seviyorum:)