21 Haz 2013

Zeynep'e "geç kalmış bir doğum günü" yazısı

Haklı olarak beklediği doğum günü yazısını,beraber geçirdiğimiz iki haftanın ardından yazma fırsatı buldum.
İki haftadır her an her dakika beraberdik ve ben ilk defa hiç sıkılmadım.
Normal zamanlarda insanlarla uzun süre aynı yerde yaşadığımda an geliyor buhran geçirecek gibi oluyorum.Fakat konu Zeynepse eğer,bu imkansız.
Asla ama asla sinirlenmeyen,ne istenirse yapan,kırılsa bile sadece "Alındım,çok önemli değil ama" diyen gönlü zengin,neşesi ve sükuneti çok canım arkadaşım benim.Onunla birlikteyken an geliyor ikimiz de susup denize bakıyoruz.O kitap okurken ben ingilizce çalışıyorum ya da yan yana serdiğimiz havlularda sere serpe uzanırken yan tarafımızda oturan ve mütemadiyen "Çay demledim,demliği yıkadım çay demledim,güzel olmuş dimi aşkım?" diye kendisinden en az on yaş küçük görünen kocasını soru yağmuruna tutan teyzeye kahkahalarla gülüyoruz.Tayyip Erdoğan televizyonda konuşurken aniden dönüp "Bu adamı dinlerken senin de gözün seğiriyor mu?" diyor,bu sefer ben yıkılıyorum falan.
Onunla yaşamak hem çok kolay,hem de çok rahat.
Gece yatmadan önce uzandığımız yataklarımızda bazen hayattan,bazen ingilizceden kısa taksimler yapıyoruz,sonra aniden "Hadi uyuyalım" deyip pikeleri üstümüze örtüp rüyalara dalıyoruz.Aynı gece rüyamızda buzdolabı görmüş oluyoruz mesela;ve de bunu sabah gözümüzü aynı anda açıp,ellerimizi "çak" yaptıktan sonra "rüyaları anlatma kısmı"nda fark ederek "Oha!" diyoruz.
Geceleri üstüme battaniye örtmemi,bazen de hırka giymemi anlayamıyor."Babaanneler gibisin" diye dalga geçiyor benimle.(Neyseki havalar artık battaniye kelimesini duyunca koşacak kadar sıcak!)
İpekle kavga ettiğimde araya girip "Tamam ama aaaa,gel buraya Hazal" diye tutuyor kolumdan.Halbuki ben o anda onu duymuyorum bile.Sabır taşı olsa çatlardı,Zeynep'e bişi olmuyor.
Onunla her rutin,her an güzel."Gidicem Kumla'dan" dediğimde "Tabi,sıkıldın benden" dese de ondan sıkılmam mümkün değil.Her ne kadar -daha önce de söylediğim gibi- sevgi konusunda herhangi bir iddiam olmasa da,sevdiğimi gösteremesem de olsun.O biliyor ona olan sevgimi.
En büyük kanki-campingim o benim.
İyi ki doğdu.O olmasaydı,sakin kalmanın büyük bi lüks olduğunu ve de sevginin katlarını anlayamazdım belki.
Seviyorum seni bebişkom.
Mutlu yılların olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder