25 Haz 2010

yeni bir başlangıcın sonrası

Sadece beş gün içerisinde hayatım değişti.İnanılmaz şaşırdım ve sadece deli gibi çalışıp koşturarak güldüm,eğlendim.Fakat bu üçünün arasında en önemlisi:çok çalıştım,merak ettim öğrendim.Baştaysa çok korkmuştum.Hatta birkaç gün içinde bir başkası "O odada beklerken hepimizin yüzünde çaresizliğin resmini gördüm" dedi.İlk gün gergindik,sonra evimiz belledik.Zaten biliyorum:Bir şey insana sadece 15 dakika enteresan görünür.15 dakikanın sonunda her yer ve herkes benim yerim benim ailem oldu.
Bu staj.Fakat ben hayatımda ilk defa çalışıyorum.İnsan anlamadığı şeyden korkarmış,bunu bir filmden duydum ve doğru olduğunu çok kısa sürede anladım.İlk gün yapamayacağım diye korkmuştum ama hiç çekinmeden sürekli sordum:"Bu nasıl yapılıyor?" "Bana bunu anlatır mısınız?" "Yardım edebilir miyim?" diye ve beş günün sonunda işi kaptığımı fark ettim.Gelen giden evrak filan bunların hiçbirini ne yapacağım bana söylenmedi.Ben onları alıp ne yapacağımı biliyorum mesela.
Stajı yaptığım yer Bosch ve eğer kitaplarda "işyerinde verimi arttırma/çalışanların huzurunu düşünme" gibi terimler görüpte benim gibi "Amannn kaç firma bunu sağlar?" diye düşünenlerdenseniz gidin bir orayı görün derim.Bu kadar güzel bu kadar sıcak ve çalışanından işçisin bu kadar mağdur etmeyen bir firma daha görür müyüm diye düşünüyorum.Ben aslında burdan hiç gitmek istemiyorum keşke daha uzun kalabilsem çünkü beş gün içerisinde herkesi tanıdım güldüm ve bir gün içinde altı kişiye fal bakıp kendi rekorumu kırdım.Hiç tanımadığım insanlar beni tanır oldu ve bundan gurur duydum.İşimi layığıyla da yaptım ayrıca.Kaytarıp oturmadım sürekli koşturdum."Enerjik sinerjik" diye dans ettiğimde departmandakiler gülmeye başladı.Evet enerjime hayran kalmışlar galiba:)
O kadar farklı,dünyaya o kadar geniş ve yenilikçi açılardan bakan insanlar tanıdım ki hayatımı sorguladım.Ben kendimi geliştirdim sanırken yetmediğini fark ettim.İşi öğrendikçe daha da azmettim ve şimdi panoma bir hedef daha eklemeyi düşünüyorum ama sürpriz.Onu daha sonra söyleyeceğim gidip hallettikten sonra.Olması temennimdir ama peşini bırakmam.
İşe yaramak,güzel tepkiler almak,sevilen biri olmak...O kadar güzel hisler ki.İnsan neler yapıp neler yapmayacağını anlıyor böyle süper bir firmada olunca.
Hayatımın dönüm noktalarından biri olarak kabul ediyorum bunu.Bambaşka düşündüm,yerimi gördüm,bakış açılarını sorguladım ve herkese sordum "nedir" diye.Ben bununla mutlu oldum.
"Ayrıcalık"tan bahsediliyorsa,bunu sürekli söyleyen insanların değil, farkıyla belli edenlerin daha doğru kişiler oldukları ise yadsınamaz bir gerçek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder