***Küçükken Kumlada,annemler geceyarısında balkonda otururken biz içerde yatardık.Esen rüzgar,annemlerin kısık sesle konuşmaları ve cırcır böceklerinin sesi,yürüyen insanların ayak sesleriyle uyurdum.Mutluydum.
***Küçükken eski evimizde balkonun terası bana çok büyük gelirdi.Orada paten kayardım.Karşıki dağın üstündeki bir binada kocaman "75.YIL" yazardı,o ne binası hala bilmem...Merak ederim.
***Küçükken eski evimiz dubleksti,çıktığım merdivenler de ses çıkarırdı.O sese bi melodi yapmıştım.Hala da söylerim bazen,hatırladıkça.
***Uzun geçen kıştan sonra,kumlara uzanıp da denizin sesini duymak,denize ilk defa atlamak,mavi mavi gökyüzüne bakmak...Akşam da sahilde yürümek.Özledim.
***Sedefle anneannelerimizin evinden düzayak çıkılan ortak bahçede "Gece" yapardık.Gece oldu mu herkes evden bir şeyler alırdı,bahçedeki kilimin üstüne oturur,saatlerce güler eğlenirdik.Kimse de susun artık demezdi.Çokça karpuz yerdik.
***Bugün,uzun zamandan beri ilk defa lisemi özledim.Herkes birbirine takılırdı,kahkahalarla gülerdik.Kalemi mikrofon yapardım.
***Biz küçükken bazen annem bize halı yıkatırdı.Yada ben yıkadığımı zannederdim.Birbirimizle su savaşı yapardık,enerji bitmez,bir de evin içinde koşturduktan sonra yığılırdım bi kenara.
***Deli gibi sıcak olan yaz gecelerinde evinin balkonu büyük olan birinde kalmayı,onun pijamalarını giymeyi;meyve,çerez yerken deliler gibi gülmeyi hatta bir şarkı bile söylemeyi,bazen bir anıda gözlerimin dolmasını,sonra da huzur içinde uyumayı seviyorum.Bence hayatın en özel anı,bir balkonda "sefa" yapmak.Hele ki kızlar arasındaysa...
Tadından yenmez.Ben hep özlerim.
***Her bahar Botanikte bisiklet sürmeyi,çimlere basmayı,çiçek toplamayı ve birini kulağımın arkasına takmayı...Kısaca "Bahar Rutinleri"mi...Seviyorum.
He bide Ezginin Günlüğü dinlemeyi...
Özlerim böyle.Çok sık olmasa da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder