28 Tem 2011

ne güzel kitapsın sen!

"Aşkı aramadan evvel, düşün bir, ya benden nasıl bir âşık olur? İnsanın sevdası karakterinin yansımasıdır.

Sen kavgacı isen, ha bire öfkeli, aşkı da bir cenk gibi yaşarsın. Gönlü pak olanın sevgisi de saf olur.

Şu hayatta insan en çok sevdiklerini acıtır. En derin yaralar ailede açılır, kabuk tutsa bile kanar hikâye, içten içe...

Attığımız her adım, yaptığımız her işte kendimizi yansıtırız. Budur çözülmesi gereken bilmece… "

Kitabı elime alıp da arkasını çevirdiğimde bu yazıyla karşılaştım.
İlk aklıma gelen "Bunu aynen alıp büyütüp odama asıcam" düşüncesiydi.Yapıcam da.
Elif Şafak benim için çok özel üç beş yazardan biri.Çok nadirdir böyle tüm kitaplarını okuduğum yazarlar.Bu güruhtaysa Elif hanımcım başı çekiyor.
Onun başka bir zekası var.Onun başka bir dili,başka bir bakış açısı var.
İnsanlar yerden yere vursalar da,prim yapmaya çalıştığını iddia etseler de ben onun içindeki kadını kendi karakterime çok yakın buluyorum.Sadece sürekli sorguluyor,anlamaya çalışıyor olan biteni.
Neden yoğun bir dil kullandığını başlarda ben de anlamamıştım ama o anlattı."Dil ölmez" dedi "Kim demiş eski kelimeler yaşamıyor diye?".Ben seviyorum bu kadını.Seviyorum hayata bakışını.
Okuduğum tüm kişisel gelişim kitaplarında hep aynı cümleler var "Sen iyisin,teksin,çok güzelsin,özelsin,başarırsın".Tamamen bana odaklı.Beni tanımadan beni anlatıyor.Çok saftirik.
Fakat bu kadının kitapları bas bas bağırıyor:"Evren koca bir umman,sen küçücük bir nokta...Ne diye hala nefreti kini yükü taşımaya çalışırsın?İnan ve mutlu ol".Zaten bu ara en sevdiğim kelime "affettim".Söyle bak ne kadar rahatsın.
Allah'a yürekten inandığına inandığım bu kadının yazdıkları içimde dolaşan milyonlarca irili ufaklı düşünceyi sakince yerlerine oturtuyor.Okurken sakin oluyorum,kitleniyorum,altını çiziyorum bazen.
Yok onun farklı olayım gibi bi derdi.Hep arıyor,hep soruyor sadece...

Tüm kitaplarını okumuştum,"İskender"i de çıkar çıkmaz aldım.Üç günde bitirdim.
Tam bir aile hikayesi...Trajedileri var.Türkiye'de çok fazla insan aynı hayatı yaşıyor.Absürdlük yok.Diğer romanlarından farkı,daha az karmaşık daha yalın bir dilinin olması ve daha da açık.
Mesela bir şeyi açıklarken on beş örnek vermiyor eski kitaplarındaki gibi.Anlatmak istediği çok şeyi olan birinin güzel telaşı hissediliyor.
Gereksiz detaylar yok.Diğer birkaç kitabında rastlamıştım.Ne anlatmışsa hepsinin düğümü çözülüyor.Şaşırtıyor,hayran bıraktırıyor yine.

Seviyorum seni Elif Şafak.
Sen yaz,ben hep okuyayım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder