Bu ara en çok istediğim şey bu:Atlıkarıncaya binmek.
Küçükken ne çok binerdim,hem de bayıla bayıla.Ata biner,kendimi geriye doğru bırakır,tavana bakardım.
Ne güzel şeydir atlıkarınca.
Bana çocukluğumu anımsatır.
Hayattaki tek derdinin,sadece bir kere binme şansın olduğu için,ata mı yoksa pembe balkabağına mı diye seçmek zorunda kalmak olduğu zamanları özlüyorum.
Büyümek büyük sorumluluk.Hele bu ara hiç ışık yok.
En iyisi ben gideyim de atlıkarınca bulayım...
P.S:Elif ablacım maillerini kontrol edersen mutlu olurum.Malum yorum yazamıyorum,buradan haber vereyim dedim.Öpüyorum:)
bakıyorum maiilere merak etme...okuyorum canımmmmm....
YanıtlaSilbence neye istersen ona bin. bindiğinde ara ara gözlerini kapa ve diğerine bindiğini hayal et...
ikisine de binmiş olursun :)
hahah haklısın,en kısa zamanda yapıcam kısmetse:) sana doğum günü maili atmıştım da onun için yazdım bi bakar mısın diye.okuduysan süper:)
YanıtlaSil