İnsanlar neden kütüphanede konuşur?

Sınavdan çıkmışım...Yarın yeni bir sınav beni bekliyor.
Ezberlenmesi gereken yirmi sayfadan fazla not var."Kütüphaneye gideyim" diyorum.
Okulum diye söylemiyorum ama beş katlı ultra lüks(!) bir kütüphanesi vardır.Ortam sıcak,ferah ve aydınlık olduğundan sınav haftaları çoğunlukla orada olurum.
Yine verimli verimli çalışırım diye gittim.
Masalar kare şeklinde dört kişilik.İlk oturduğumda karşımda oturan çocuk sakin sakin sözlük karıştırıyordu.Belli ki dil öğrencisiydi...
Neyse bir süre sonra kalktı gitti,bi çift geldi oturdu.Ders çalışıcaklarmış.
Şimdi normalde çoğul çalışmak istiyorsan 4.kata çıkıyorsun,yekten takılırım diyorsan ilk iki kat senin.
Bunu bildikleri halde karşıma geçip hararetli hararetli ders anlattılar birbirlerine.Zaten nerde manyak var beni bulur,hem de koca kütüphanede gel karşıma otur.
Kalkıp söylenmem de ben he...Ters ters bakarım,hem de çok pis bakarım.
Naparsam yapayım gitmediler,yer de yok.Kapadım kulağımı,alıştım zaten.Onlar da gittiler.
Masada yek kaldım.Yaşasın falan derken bir baktım yan masaya bir çift geldi.Çocuk tam bir denyo!Nasıl bağırarak konuşuyo,böğürüyo bildiğin."Eaaaaaaaeeeeeeeeeeeeeeaaaaeeeeeehhhhh" dedim artık.
Şöyle dönüp bir bakmışım,kız çaktı durumu "Sessiz ol,rahatsız oluyolar" dedi.
Çocuk ne dese beğenirsiniz?
"Ses çıkarmıyorum ki amaağğğğ!!!"-Yeri göğü inletti bu arada.
Son sayfamı yazdım,kalktım gittim küfür ede ede...

Hem sinemada hem kütüphanede illaki konuşan,salak salak gülen tipler olur.
Nefret ediyorum yaaa...Çık yukarı orda konuş gerizekalı.
Ay valla sinirlerim yine bozuldu,öf!
Gideyim de çay içeyim ben.