1 Tem 2012

Bu da gecenin 2.postu olsun

An oluyor,biri kalbimi eline almış da sıkmış sıkmış bırakmış gibi hissediyorum.
Aklımdan saniyeler içinde milyonlarca şey geçiyor.Bazen birine çok takılıyorum,bazen elimle git yapıyorum.(Buna "obsesif düşünce" deniyormuş,yeni öğrendim.)
Aldığım kararları sorguluyorum."Gerçekten doğru muydu?" diyorum.Sonra başa dönüp düşününce haklı olduğuma bi kez daha kanaat getiriyorum.
İnsanlar çok çabuk mu evleniyor bu ara,anlamıyorum.Bugün bir kez daha gördüm ki,uzun süre bu tip vakaları kaldırmaya halim yok,korkuyorum bi de.Hem de nasıl korkuyorum,bi Allah biliyor.
Yine hastalanırım diye korkuyorum,bu kadar çok düşünmekten.Bunu da bitki çayları içerek ve kafamı dağıtarak çözmeye çalışıyorum.-Devası kantoron çayı arkadaşım.İsteyene de adaçayı.
İçimde çözemediğim bi mesele var ama ne olduğunu anlamış değilim.Ya bir gün kendiliğinden atacak,ya da hiç kapanmayacakmış gibi geliyor.Ani bi aydınlanma da yaşayabilirim,bilmem.
Geçmişi özlemek ya da ondan bi pişmanlık duymak,bir şeyi değiştirmiyor.
İnsanın sürekli hareket halinde olması lazımmış,tatilde anladım.Zeynep'in koluna yapışıp,"Böyle olmuyor kanki camping,işsiziz resmen.Hem otura otura kendini dinlemekten hasta olur insan.Acil çalışmamız lazım;4 senedir koşturup birden oturmak yaramadı bana" dedim.Tatil falan bi yere kadar,işleyen demir pas tutmazmış.
Bu ara böyle.İşsizim diye midir-gerçi mezun olalı ay dolmadı ama-,psikolojikmantuhaflaşma mıdır bilmem ama bi enteresanlık hasıl oldu bana.
Hayır olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder