11 Kas 2012

Paçalarımdan akan mutsuzluk.

Blog açalı 2 yılı devirmek üzereyim,bir kere bile "mutsuzum" diye yazdığımı hatırlamıyorum.
Bu bir ilk olsun:Mutsuzum!
Süreci etkileyen şeyler oldu tabiki,buraya sonradan yazmam gereken.
2012 berbat bir seneydi,itiraf etmem gerekirse.Sevdiğim insanları ve zamanımın çoğunu kaybettim.Karşılığında elimde kalan birkaç boş anı ya da sıfır.
Bugün biraz yürüsem de yağmur falan yağsa da ıslansam dedim.Ki ben,yağmur yemekten nefret eden bir insanım,var halimi sen düşün!Fakat ne yağmur yağdı,ne de bişi.
Havadan desem,değil.Kışı severim ben.
Bilmiyorum yaa.Nasıl bi iç sıkıntısı,nasıl bi "mutsuzluk".
Buram buram geliyor,paçalarımdan akıyor.
Çok fazla oyalanmam bu ruh halinde ama,bakalım.
Yük olmaktan nefret ederim.

4 yorum:

  1. Hayat bu ama işte yapacak bişey yok maalesef, bazen böyle dönemler olabiliyor ve insanı mutsuzluğa sürüklüyor.

    En kısa sürede toparlayabilmen ve işlerin yoluna girmesi, yüzünün gülmesi dileğiyle...

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  2. Ya sen ne kadar düşünceli bi insansın,çok duygulandım,ne desem bilemiyorum.Umarım en yakın zamanda geçer,çok çok teşekkür ederim:)

    YanıtlaSil
  3. Rica ederim ne demek :) Geçer en kısa sürede biliyorum, sen gülmeye devam edersin güzel güzel :)))

    YanıtlaSil
  4. İnşallah,çok teşekkür ederim:)

    YanıtlaSil