Zaman sorunsalı.

Bugün bir kez daha anladım.Bende zamanla alakalı bir sorun var.
Hep vardı,fakat hep atladım.En sonunda kendimle yüzleştim ama.
Sorun şu ki:Ertelemeye yatkınlık denilen-latincesi hefktlaşıtilomus olan hagshas:)- bir durum hasıl oluyor bünyemde.Ve de bu,sevmediğim on beş huyumun arasında ikinci sırada.
Herkesin olduğu gibi benim de aramam gereken insanlar,bitirmem gereken işler,gitmem gereken yerler var.Tek fark,ben bunları hep öteliyorum.Sonra haliyle yumurta kapıya dayanıveriyor.
Mesela geçen gün hesap ettim,aramam gereken birini tam 5 hafta ertelemişim.İnanamıyorum kendime.Tam 5 HAFTA!Oha yani,oha!
Bugün İpek'e dedim ki,"Kızım İpek,bugün erteleme günü değil.Ne kadar işim varsa bitireyim".
Muazzamdı.Yapılması gerekenler yapıldıktan sonra,geriye kalan vakitte ertelediğim ne kadar işim varsa hallettim.

Saatime "ŞİMDİ!" yazdırıcam.Bu konuda karar aldım,bunu da ertelemeden yapıcam.O bana,kimse görmese de hızlanmam gerektiğini söyleyecek.Yoksa geç olabilir.Neler kaybederim neler!

Bugün bu işe o kadar kafayı taktım ki,sabah bir türlü halledemediğim bir iş yüzünden,annemi keyif yapmasına falan aldırmadan kaldırdım."Hadi hadi gidelim" dedim,götürdü beni,hallettim."Ne yani,acelesi mi vardı?" dedi,"Valla bana bırakırsan sürünür sürünür dururdu" dedim.

Zaman çok önemli.Onu verimli kullanmak daha da önemli.

Bundan sonra daha iyi anlarım kıymetini diye umuyorum.