23 Ara 2012

Anne bin kere söyledim sana...

Aylardır annemle aramdaki ilişki,"Anne telefonun çalıyo"-"Anne evi toplamadan gitme"-"Anne sana bin kere söylüyorum,anlamıyo musun?" den ibaret olan cümlelerle örülü.
Ağustos ayındaki bel fıtığı,2 aya yakın sadece yatmak zorunda kalması;bu süreç içinde yemek yapmayı öğrenmem,kardeşimle evin bütün sorumluluğunu pay etmemiz falan annemi tembel bir insan haline getirdi.
Yaş aldıkça da aynı konuyu doğru noktada anlama konusunda sorun yaşıyoruz.

Evimiz küçük,eşya çok.Dolayısıyla her zaman toplamamız gerekiyor.Sehpaya bırakılan bir bardak bile odayı dağınık göstermeye yetiyor.
Allah sizi inandırsın evimizi her gün topluyoruz.Hatta arkadaşlarım buna tanıktır.Fakat annem bir geliyor ki öfffff!Bildiğin bir harabe,bir öğrenci evine gelmişiz sanki!
"Anne bin kere söyledim sana,nolur topla şu eşyalarını" demekten dilimde tüy bitti...
Aylardır hemen hemen her gün,evimizin bir odasından bu cümleyi duymanız mümkün.
En sonunda dayanamadım ama.Evi mum gibi yaptığım bir gün yine geldi,o eşyayı oraya,bu eşyayı buraya derken yine dağıtmış.Elime bir hırkasını aldım,yanına gittim."Annecim,canım(sinirlendi,sakin olmaya çalışıyo) bak sana son kez söylüyorum tamam mı canım(alakası yok!72363 kez daha söylemesi gerekicek...konuştukça daha da çok sinirleniyo,ikinci kez canım dedi),bak biz senden hiçbir şey istemiyoruz.Yemek,çamaşır,bulaşık,ütü,temizlik hepsi bizde.Sen zaten çalışıyosun,yetişemezsin,anlıyorum.Tek bir isteğim var:LÜTFEN,bak lütfenin üstüne basarak söylüyorum,rica ediyorum,NOLURSUN EŞYALARINI YERLERİNE KOY!Yani cidden çok bişi istemiyorum,sadece eşyalarını topla ve yerleştir,olayı bitir emi?".Dinledi dinledi ve "Ne kızıyosun?" dedi lan hahahaha:D
Bir de sallamıyo,dil çıkarıyo,"Öğğğğğ,kız ne sinirli oldunuz siz be" diyo.Çok komik valla,çok seviyorum hatunu,sevmesem çok zor zaten:)

Bak mesela geçen gün ne dedim telefonda,"Anne ya,canım çok çekti,gelirken bana ÇİKOLATALI TEK YİYİMLİK PASTA-,BAK ÇİKOLATALI DİYORUM, KREMALI ALMA- getirir misin?"
"Tamam Hazal,on kere söylemene gerek yok anladım.Çikolatalı" dedi.
Eve bi geldi,kutuyu bi açtım...Hoşgeldin kremalı pasta!
Neymiş,çikolatalılar çok taze değilmiş ama bu yeni yapılmış.
Peki dedim.Yedim.

Bir de maşa sevdası var.Neymiş iş yerindekiler çok beğeniyolarmış."Hazal kız,bişi desem yapar mısın?" dediğinde,söylemesine gerek kalmıyo ki!"Tamam,hadi sen git duşa gir,çıkınca yaparız saçlarını" diyorum.Kırmıyorum da,annem sonuçta.Ne kadar yorgun olsam da yapıyorum.
Fakat sonunda tek bir isteğim oluyor,"MAŞAYI YERİNE BIRAK!"-"Soğusun da öyle" diyor ve asla bırakmıyor.
Bugün de dışarı çıkcaktım,"İyi bari ben duş alayım,sen gelince yaparsın maşa" dedi,tamam dedim.Geldim,aradan tam 2 saat geçmişti,baktım hala oturuyo."Ya anne bin kere söyledim sana,zaten uzun sürüyo,girseydin ya banyoya" dedim,tamam dedi,on saat kalkmadı.Neyse ki sonunda duşunu aldı da yapabildim.
(Bak o maşa da hala masanın üstünde,güya yerine kaldırıcak.)

Anlamıyo abi,valla anlamıyo.Bildiğin yoruldum dil dökmekten.
Neyse.Ben muhtemelen yine "Anne sana bin kere söyledim" demeye ve çıldırmaya,ev toplamaya devam edeceğim ve o da muhtemelen sadece öğğğ deyip gülücek,bu sefer beraber gülücez.
Nolursa olsun,annemdir canımdır.
Boynum kıldan ince.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder