Bugün babam bizi Kurşunluya götürdü."Deniz kıyısında açık havada yemek yemek ister misiniz?" dedi.
İsterdim, isterim her zaman.
Yeni yapılan yollardan geçtik.Zeytin toplayan insanlar gördüm."Aaaaaaa İpek baksana ne güzel zeytin topluyolar bizde gitsek ya" dedim.Hava soğuktu ama çok güzeldi çok yürünesiydi.
Bir müddet sessiz kalıp izlemeye devam ettim.Güzelliklerin çok olduğu yerlerde susup bakmak gerekir.İçime sindirdim.Tüm evlere baktım.Tek tek ama birarada çoktular.Hepsinin içine girip bakmak istedim."Burda fotoğraflık çok yer var keşke yürüseydik.Aaaaaaa yemişe bak" dedim.
Babam bu kez tutturdu:"Hadi tracking yapalım" diye.Yetmedi birde Karadeniz turu istedi falan.Bünyesini aşan şeylerde ısrarcı biraz.
En sonunda bir yerde durdu,bu keyifli yol da son buldu ama yeni bir macera başladı.Denizin hemen yanına,kumsala atılmış masalar,kendin pişir kendin ye ortamı...En bayıldığım şey."Burası mı?" dedim."Nereden bulursun bilmem ki..."
Benim babam çok zor ama bir o kadar da sürprizli bir adamdır.Onun bilip de sık sık geldiği bazı yerleri yeni yeni öğreniyorum.Mutlu da oluyorum esasen.Baba kız takılmak,eğer o iyi günündeyse saadet ve esenlik içinde geçen bir gün oluyor.İyi değerlendiriyoruz.
Bir masa buldum oturdum kumsalda.İpek ve babam tuvalet bulmak için gitmişti.
İzledim denizi,dağları,ardından batmakta olan güneşi.Montuma daha sıkı sarıldım.Çok ama çok güzeldi.Meğer ben denizi çok özlemişim falan.Aklıma Zeynep geldi,hemen manzaranın bir fotoğrafını çekip altına "Keşke sende burda olsaydın.Kurşunludan sevgiler" yazıp yolladım.O fotoğrafı şimdilik buraya atamıyorum ama bilin ki çok güzel çok havalı bişi.
Bu akşam çok keyifli bir yemek yedik gerçektende.Birkere bir erkeğin mangal başında et pişirmesi ve kadının yemesi ve benim de bu durumu izliyor olmam süper keyif verici."Mangalı yapan kişi asla aç kalmaz bunu unutma" diyen babama gülmek de cabası.Fakat tek eksik vardı;sonbahara denize güneşe en çok yakışan Müzeyyen Senar.
Olsaydı bir "Kırmızı Gülün Alı Var" fena mı olurdu yani?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder