özlüyorum.duymuyorsun.

Bir aydan fazla bir zamandır Zeynep'i görmüyorum.
Çok zor.Fazlasıyla özlem dolu.
Böyleyim işte.Görmeyince özlerim ama nasıl özlerim!
Zeynep,sürekli anlattığım üzere,kafa yapımın yüzde yüz uyuştuğu nadir insanlardan biridir.Bizim kızlar grubunun en sakin-sessiz demiyorum.sakin-üyesi ama bana göre en komiği.Gülerken "hey Allahın delisi yaaa" yaparsınız;çok da orijinaldir bu arada,tuhaf şeyler giyip tuhaf küpeler takarak dünyanın en güzel kombinasyonunu oluşturur. Genel olarak siyah giymemden nefret eder.
Renkli bişi alıcak olsam "Hele şükür" der.Çünkü o pek siyah giymez,renkli kontenjanından takılır. Çok sakardır.Düz yolda düşer.İki işi aynı anda yapamayarak güldürür. Çok eğlencelidir çok matraktır çok mantıklıdır.Fakat bu mantık aynı bende olduğu gibi "Kelin merhemi olsa başına sürer" mantığıyla işler.
Uzun uzun anlatırım ben ona.Her şeyi ama.Daha yaşamadığım,sadece "ithimal dahilindeki" ilişkilerimi...Hiçbir zaman kaldırıp da "Amaaaannn olmamış şeyi neden anlatıyosun ki?" dememiştir.Nasıl sabırla dinler,aklım almaz.

Şimdi 22sini bekliyorum,gelicekmiş.Kayseriye teyzesinin yanından doğğrruu İstanbula abisinin yanına gitti,arayıp sitem ediyorum ama sağolsun dayanıyor bana,o da arıyor."Yapma böyle pampa,gelicem 22sinde" diye eyliyor beni.
Çok özledim Allahım yaa.Gelsin de bokunu çıkarana kadar gezelim,çayır çimen pazar çarşı dağ bayır falan yapalım. Y
eter Zeynep!
Dön artık.