O kadar hızlı üşüşüyor ki aklıma her şey...
Nasıl kuruyorum bunca saçma cümleyi bilmem.
Geçen gün tivitıra yazdım:"Sanırım duygularımı sadece evleneceğim adamı seçerken kullanacağım" diye.
Bana göre duygular geçici,akıl kalıcı çünkü.Değişir mi bilmiyorum da,kendimi bildim bileli hep "Mantıkçıydım".
Su değil ateş oldum.
%70 gerçek hikayeleri okurum.Otobiyografi severim.Çünkü gerçek,çünkü akılcı.
Romantik komedi sevmem.Ayda yılda bir kere izlerim.Konusu gerçek olan filmleri ise("based on a true story" olanlar var ya),sabaha kadar izleyebilirim.Vampirli,korku filmlerinden nefret ederim;"Öyle bi dünya yok" diye de bi güzel savunma yaparım.
Birinin bana "Hadi kalk gel" dediği bir yere,hazırlıksız gittiğimi hayal dahi edemiyorum.Otokontrolü fazlasıyla yüksek bir insanım.Bir hayal kurarken dahi "Yok yaa,böyle olmasın.Ya bişi çıkarsa?Ya olmazsa?" diye düşünecek kadar,mallık derecesinde realistim.
Bu bazen iyi,bazen kötü.
Mesela aşkta zor benim gibi bi insan.Sanıyorum ki bu yüzden yürütemedim,elime gözüme bulaştırdım.
Aşkın bir matematiği var,bugün anlattım da;aslında herkes her şeyin farkında.Erkek de kadın da bi ilişkinin nasıl yürüyeceğini biliyor.Mesela istisnasız herkes,"Kaçan kovalanır abi!" demiyor mu?Ya da "G*tü kalktı" demeyenler parmak kaldırsın?
Herkeste var.Her şeyin farkındayız ama kişilik,yetişme tarzı gibi şeyler insanın karakterini belirliyor.O yüzden birbirimizden farklıyız.
Halbuki Xi yerine,Yyi yerine koysak,olay biticek.
Sorun,bunun üstünü kapatmakta.Denklemi anlayıp,çözen ve bu doğrultuda giden,aşkta mutluluğu buluyor.Hayatta da öyle.
Ben belki hayatımda uyguladım,mutluyum ama aşkta yapamadım.Yapamayacağım da galiba.
Duygular bana göre geçici çünkü.Sadece evleneceğim insanı mantığımla seçmeyeceğimi biliyorum.Sarılırken "Beynim evet demişti" diyemem...Hissetmem lazım.
Onun dışındaki tüm duygular bir gün gidicek.Evlendikten sonra da mantık devreye giricek.Her yerde her zaman lazım yani.
22 senedir değişen bişi yok.
Aynen devam diye düşünüyorum ama zaman ne gösterir,bilinmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder