9 Eyl 2012

Kardeşimle ben.

Bu sabah çok kızdım ona.Kahvaltılık bişiler almak için fırına gidiyordum."Dur,çöpleri almadan gitme" dedi.
Sonrasında aramızda aynen şöyle bi diyalog gelişti.
"Onları da ben almayayım artık dimi?Bi zahmet getiriver de atayım"
İrili ufaklı poşetler getirdi."Salak" dedim "Mal,gerizekalı!İnsan şunları bi poşette toplar,durrr durrr damlatıyosun,ya salak bu yaa"-demediğimi bırakmadım-
"Çok biliyosan sen yap" dedi "Sinirine başlatma!"
Sonra elimde çöplerle koşarak ve söylenerek aşağı indim.
                                       ***
Kardeşimle ben,bi elmanın yarısı gibiyiz.
Hayata gözlerinizi açtığınız andan itibaren,ömrünüzün sonuna kadar aynı yaşta ilerleyeceğiniz birini düşünün.
Ne eksik ne de fazla.
Bazen elmanın iki yarısını birbirine dikmek çok zor.Bazen ikimiz de tamamen zıtız."Bugün seni görmek istemiyorum"uz.
Fakat aynı zamanda Cenkle Erdem gibiyiz.Bi röportajlarında,"Farklı arkadaşlarımız da var ama birbirimiz olmayınca sıkılıyoruz" demişlerdi.Aynen öyleyiz.
Mesela gün içinde yaşadığım bir şeyi,kardeşime bir şekilde anlatmam lazım.Ya da yaptığım, kimsenin anlamadığı ve gülmekten uzak olduğu bir espriye,aynı ortamda sadece kardeşim güler.
Mesela yaptıktan sonra en çok güldüğümüz şey şu;diyelim ki yeni biriyle tanıştık ve ondan hiç hoşlanmadık.Saniyenin binde biri bi zamanda gözgöze gelip,bakışlarımızı kaçırdığımızda çok şey anlatmış oluyoruz:"Sevmedim-ben de."-"Akşam konuşuruz-tamam"
                                          ***
Farklı zekaların insanlarıyız.
O matematiksel,ben sözel.
Hayatı boyunca yazdığım en uyduruk yazılardan birini yazabilmesi için 3 ay düşünmesi lazım.
Benim de en ala matematik problemi için dikkatimi fazlasıyla toplamam gerekiyor.
                                           ***
İlişkilerimiz konusunda birbirimizi en iyi tanıyanız.
Kimin uyup kimin uyamayacağını,gayet sansürsüz bir şekilde birbirimize söyleriz.
Saçma sapan esprilerimize annem bile gülmez,biz güleriz.
Evdeki işleri aramızda pay ederiz.
Arada bir gelip,"Sana çok önemli bişi söylicem" der,ne olduğunu sorarım,"Seni versinler ellere,beni vursunlar/Sana sevdanın yolları,bana kurşunlar" deyip kahkahalarla gülüp gider.
Bir tek onun yanında küfrederim.Belki de en çok.

O olmasa çok renksiz olabilirdi.
Gerçekten.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder