Olsam olsam,ne olsam?

Kendinizi bi kitap,bi bulut ya da film olarak hayal ettiniz mi hiç?
Geçenlerde İstanbul'da Bağdat Caddesi'nden geçerken,Joy FM açıkken,camı da sonuna kadar açıp kafamı dışarı çıkardım.
İçimden bişiler geçti."İstanbul kesinlikle romantik bi müzik olurdu" dedim.Ya da türk sanat müziğinden bişiler.Güneş batarken.
Sonra "ben olsam?" dedim.Nolurdum acaba?

Yiyecek bişiler olsaydım,muhtemelen acıbadem kurabiyesi olurdum.Adında hem acı hem tatlı var.Benim gibi.Seveni var sevmeyeni var.Benim gibi.Ama tadı güzel.Şekerli.Şeker mutlu eder.

Bir şehir olsaydım İstanbul olurdum.Hem çok kalabalık,herkesi bağrına basabilecek kadar büyük,hem de keşmekeşi bol.İçi güzel,vazgeçilmez.Bir o kadar da oradan gitmek isteyeni çok.

Bir film olsam,romantik komedi olurdum.Hem eğlenir,hem içli içli ağlardınız.

Bir kitap olsam,akıcı bir kitap olurdum.Sıkmaz,bunaltmazdım.Belki de bunalırdınız bilmiyorum.Belki de nasıl bittiğini anlamazdınız.

Bir şarkı olsam kesin içli bişi olurdum.Size hiçbir mutluluk vaad etmezdim.Bam telinize dokunur,boğazınızı düğümlerdim.Bana mutlaka bir gün ihtiyaç duyardınız ya da yaz aylarında gerilerde bir yere atardınız.

Bir hayvan olsaydım,balık olurdum.İstediği kadar özgür,bazen de tutsak.İstese de gidemeyen,istediğineyse salakça bi ruh haliyle atlayan.Ne yaptığını üç saniyede unutan.

Ve bir bulut olsam,belki yüklenip yağardım.
Bir tek orasını bilemem.